ην Κυριακή μετά την Πεντηκοστή οι Θεοφόροι Πατέρες θέσπισαν να τιμώνται και να εορτάζονται όλοι εκείνοι που αναδείχθηκαν από το Πανάγιο Πνεύμα Άγιοι. Φανερώνοντας στο κόσμο τί μεγάλα θαύματα επιτέλεσε το Άγιο Πνεύμα δίνοντας στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ανέλθουν στον ουρανό και να ζήσουν αιώνια κοντά στο Χριστό, ο οποίος ανήλθε στον ουρανό με την ανθρώπινη σάρκα.
Ο Κύριός μας το είπε ξεκάθαρα ότι σκοπός της ζωής του κάθε ανθρώπου είναι η αγιότητα. Από τότε που ο Κύριος πήρε την πεσούσα ανθρώπινη σάρκα και με αυτή ανήλθε στους ουρανούς, μας άνοιξε τις πύλες του ουρανού και μας κάλεσε να ανεβούμε ακολουθώντας Τον, αφού πρώτα φανερώσουμε τη δόξα της θεότητάς Του στη γη, στη ζωή μας και μάλιστα στις όποιες συνθήκες που ο Κύριος ευδόκησε να ζήσουμε. Κάθε πιστός αναγεννημένος διά του βαπτίσματος στη καινή ζωή του Πνεύματος έχει κληθεί να εκπληρώσει τον προορισμό του Αδάμ, να κάνει δηλαδή να βασιλεύσει στον κόσμο αυτόν η δόξα του Θεού. Όλοι λοιπόν οι πιστοί έχουν κληθεί εν τω Χριστώ και διά του Χριστού στην αγιότητα, σύμφωνα με την προτροπή του Αποστόλου Πέτρου στην Α΄ Επιστολή του "Άγιοι γίνεσθε", αλλά λίγοι το κατορθώνουν οι οποίοι γίνονται ολοζώντανα παραδείγματα για τους επί της γης.
Σ΄αυτούς οφείλεται η ομορφιά της γης, όπου ανθίζουν ως μυρόπνοα άνθη του Παραδείσου και με το δραστικό τους άρωμα προλαμβάνουν την σήψιν της αμαρτίας και διατηρούν τη ζωτικότητα της γης εφ΄όσον αυτοί είναι το άλας της γης.Δοκιμάσθηκαν παντοιοτρόπως στη γη και ο Θεός τους βρήκε άξιους, τους έκαμε φίλους Τους και τους ξεχώρισε ως σκεύη εκλογής του βαστάσαι το όνομά Του ενώπιον των εθνών και βασιλέων.
Οστράκινα σκεύη υπήρξαν οι εκλεκτοί αυτοί του Θεού που εμφάνισαν στον κόσμο τα δικαιώματα του Θεού. Τα προσόντα τους " ο Θεός επείρασεν αυτούς....... ως χρυσόν εν χωνευτηρίω, εδοκίμασεν αυτούς και ως ολοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτούς". Αναρίθμητα υπήρξαν τα βάσανα και οι θλίψεις των Αγίων στη ζωή από την εποχή του Άβελ του δικαίου μέχρι του τελευταίου Αγίου των ημερών μας. Παρελαύνουν κάθε μέρα όλου του χρόνου μπροστά μας και σήμερα συγκεντρωτικά στρατιά αμέτρητη, έχοντας κορυφαίους εκπροσώπους τους την Παναγία Μητέρα και τον Τίμιο Πρόδρομο. Μεγαλομάρτυρες, Άνδρες, Γυναίκες και Παιδιά, Απόστολοι, Προφήτες, Ιεράρχες, Ασκητές όλοι ανταποκρίθηκαν στη κλήση που τους έκαμε ο Θεός με την βαθιά και πηγαία και δυνατή τους πίστη. Χαρακτηριστική είναι η Προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου εις την οποίαν αναφέρει " εμπαιγμών και μαστίγων πείραν έλαβον, έτι δε δασμών και φυλακής, ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθανον, περιήλθον εν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι.....εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης ίνα κρείτονος αναστάσεως τύχωσι". Όλοι οι Άγιοι μέσα από αμέτρητες δυσκολίες φανέρωσαν στους ανθρώπους με τα θαύματά τους την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, την δύναμη του Θεού.
Κατόρθωσαν με την ζωή τους να εμφανίζουν τον Χριστό παρόντα στον κόσμο και τούτο το πέτυχαν διότι έγιναν "μιμηταί Χριστού" κι όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος προς τους Ρωμαίους "ενεδύθησαν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν". Του έμοιασαν κι έδωσαν στους ανθρώπους την δυνατότητα να συναντούν στο πρόσωπό τους τον Χριστό, τον Θεάνθρωπο που είναι η ζωή, η λύτρωση και η αναγέννηση των ανθρώπων. Οι Άγιοι με άλλα λόγια αποτελούν την ελπίδα του κόσμου και βεβαιώνουν το μεγαλείου του ανθρώπου, επιπλέον παρέχουν παρηγοριά σε όσους καταφεύγουν στην μεσιτεία τους σε ώρες πειρασμών και κινδύνων. Το βεβαιώνει ο ιερός ψαλμωδός λέγοντας " τοις αγίοις .... εθαυμάστωσεν ο Κύριος" τους άφησε στη γη πρεσβευτές για να μας διακονούν στις πολλές μας θλίψεις και ανάγκες. Βρίσκονται ανάμεσά μας ζώντες εν Πνεύματι όσο κι αν στην πνιγηρή ατμόσφαιρα των γήινων επιτεύξεων εμείς απωλέσαμε την προοπτική του ουρανού.
Οι Αγιοι δεν μας εγκατέλειψαν μόνους στον ανήφορο της ζωής. Παρεμβαίνουν στην καθημερινή μας ζωή, εισακούουν τις προσευχές μας, μας ενισχύουν στον αγώνα μας, διορθώνουν τα λάθη μας, μας δείχνουν με τους ποικίλους τρόπους της παρουσίας τους ότι η ζωή μας δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, ότι ζούμε ως πάροικοι και παρεπίδημοι μεταξύ ουρανού και γης.
Η ζωή των Αγίων της Εκκλησίας μας μοιάζει με κραυγή αφύπνισης. Είναι η πυξίδα που δείχνει στον καθένα τον χαμένο προορισμό μας, την αγιότητα.
πηγή: μορφές από το συναξάρι